1. Classical conditioning
Оросын физиологч Павлов өлсөглөн амьтанг ашиглан туршилт явуулснаар энэ механизм тодорхой болсон юм.
Жирийн үед хонх дуугарахад нохойн шүлс асгарахгүй. Харин хоол харахад шүлс нь рефлексээр ялгардаг. Гэвч хонх дуугаргасны хоол өгөх туршилтыг хэдэн удаа давтахад, богино хугацаанд хоол байхгүй байсан ч хонхны дуугаар шүлс нь асгардаг болдог. Үүнийг нөхцөлт бус рефлекс эсвэл нөхцөлт бус зан үйл буюу classical conditioning гэдэг.
Нөхцөлт зан үйл нь бага насны хүүхэд анх удаа эмчид үзүүлэх үед чухал үүрэг гүйцэтгэдэг. Хүүхэд өвдөлтийг мэдрэх үед үзүүлдэг рефлекс бол уйлах, зугтах үйлдэл юм. Жишээ нь, хүүхдийн хувьд дан цагаан халат өмссөн хүмүүсийн дунд орох нь хэвийн үзэгдэл биш ба энэ үед тарих гм өвдөлт мэдэрвэл дараагийн удаа эмнэлэгт ирэхээс айн уйлах, өвдүүлэхээргүй үйлдэл байсан ч гэсэн уйлах,өвдөлт гэж хүлээн авдаг.
Ийм маягийн таагүй туршлага цааш нь бусад уур амьсгал, орчинтой холбогддог ба цагаан халат байхгүй байсан ч эмнэлгийн үнэр, байшин, хүлээн авах зэрэгтэй холбогддог. Мөн таагүй туршлага амссан байдалтай төстэй нөхцлийг таагүй "байдалд оруулах нь" гэж ерөнхийлж ойлгох нь олонтой.
Таагүй туршлага дахих буюу эмнэлэгт очих тоолонд нь өвдүүлээд байвал хаширдаг. Нэгэнт хаширчихвал энэ нь яваандаа айдас болж хувирдаг. Шүдний эмчээс айх айдас үүсэх нь бага насанд тохиолдсон таагүй туршлагаас болдог ба хүүхэд 4 нас хүртэл өөрийнх нь төлөө, өөрийнх нь төлөө бус үйлдлийг ялгах чадваргүй байдаг.Харин таагүй туршлага ахин давтагдахгүй байвал тэр нь аажмаар мартагдаж эхэлдэг.
Харин нэг газар очих болгонд нь өвдүүлээд өөр газар очихоор өвдүүлэхгүй байвал үүнээс зөвхөн өвдүүлдэг газарт очихоос зугтдаг ба ялгаварлалт үүсдэг.
Иймээс эмнэлэгт анх өвчнөөр очин тариа тариулсан бол өөр эмнэлэгт очсон ч айн уйлах нь анхны ирэлтээр олон ажиглагддаг. Яваандаа дахин дахин очсоор өвдүүлэхгүй гэдгийг мэддэг болох юм бол эмч, хүүхэд хоёрын хооронд харилцан итгэлцэл үүсэн эмчилгээ ч амжилттай явагддаг. Харин эцэг эхчүүд маань анх удаа шүдний эмнэлэгт ирэх үед хүүхэд уйлахыг зөвөөр ойлгох хэрэгтэй болов уу. Шинжилгээ өгөх, вакцин тариулах гэх мэт эмнэлгийн ажилбаруудаас болсон туршлага нь хүүхдэд мартагдаагүй байдаг. Иймээс хүүхдээ яагаа ч үгүй байхад уйллаа гэж загнах эсвэл анх удаа ирсэн хүүхдийг минь уйлууллаа гэж эмчид гомдолгүй, дараагийн удаа эмнэлэгт ирэн хүүхдээ дасгаж эмчилгээг дэмжихийг зөвлөж байна. Мөн эцэг эхчүүд эсвэл эмнэлгийн туслах ажилтан хүүхэдтэй ярилцан эмчийн үйлдлийг зөв ойлгуулж хүүхдээр "баярлалаа" гэж хэлүүлж буцаах нь дараагийн ирэлтийн үед эерэгээр нөлөөлнө. Мөн багаас нь "баярлалаа" гэдэг үгийг хэлүүлж сургах нь зөв хүмүүжлийн эхлэл болов уу.
Хүүхэдтэй ажилладаг эмнэлгийн ажилтнуудад зөвлөхөд уйлж ирсэн хүүхдийг уйлсан чигээр нь буцаалгүй, эмчилгээний үед хүүхэд уйлсан ч дараа нь аргадан, тайлбарлаж уйлахаа больсны дараа буцаагаарай. Хэдийгээр таны хийсэн үйлдэл хүүхдийн төлөө байсан ч үл ойлголцлоор хүүхдийг буцаавал сэтгэлд нь өртэй болж байна гэсэн үг.
Дараагийн бичлэгтээ үлдсэн 2 механизмын талаар бичье.
Лавлах: Contemporary orthodontics